Нормы беларускай мовы
Арфаэпічныя нормы вызначаюць узорнае вымаўленне гукаў і іх спалучэнняў у словах.
Акцэнталагічныя нормы прадугледжваюць правільную пастаноўку націску.
Арфаграфічныя нормы акрэсліваюць правілы перадачы на пісьме вуснага маўлення (узаконьваюцца ўрадавымі пастановамі).
Лексічныя нормы патрабуюць правільнага ўжывання слоў ва ўласцівых ім значэннях, засведчаных слоўнікамі, правільнага сэнсавага спалучэння слоў.
Марфалагічныя нормы вызначаюць ужыванне форм слоў.
Сінтаксічныя нормы вызначаюць асаблівасці спалучэнняў слоў у словазлучэннях і сказах.
Стылістычныя нормы забяспечваюць правільнае выкарыстанне моўных сродкаў у адпаведнасці са стылем маўлення, зместам, формай і мэтай паведамлення, характарам зносін.
Пунктуацыйныя нормы патрабуюць правільнай расстаноўкі знакаў прыпынку.
Фразеалагічныя нормы вызначаюць ужыванне фразеалагізмаў у маўленчай практыцы.
РАЗАМ, АСОБНА ЦІ ПРАЗ ЗЛУЧОК Абы-адкуль, авіяметэаслужба, агульнавядомы, амаль што, без аглядкі, гады ў рады, глуханямы, гросмайстар, густанаселены, густапасаджаны, маларухомы, малочна-белы, міні-спадніца, спадніца максі, да запатрабавання, усходнеславянскі, мала-памалу, паўабарота, паў-Беларусі, па-ўчарашняму, перакаці-поле, дзяржыморда, якраз, як след, не да твару, Леанарда да Вінчы, Растоў-на-Доне, Рыо-дэ-Жанейра, ушыркі, ідэальна просты, бліцтурнір, Індакітай, біяцыкл, блок-схема, брэйк-данс, бледна-жоўты, інтуітыўна ўспрыняты, ідэйна блізкі, Мар’іна Горка, мар’інагорскі, віцэ-канцлер, ідэйна- вобразны, каза-дзераза, класава абмежаваны, класічна правільны, боекамплект, сацыялінгвістыка, маральна-этычны, класічна правільны, маральна ўстойлівы.
Нормы беларускай мовы
Арфаэпічныя нормы вызначаюць узорнае вымаўленне гукаў і іх спалучэнняў у словах.
Акцэнталагічныя нормы прадугледжваюць правільную пастаноўку націску.
Арфаграфічныя нормы акрэсліваюць правілы перадачы на пісьме вуснага маўлення (узаконьваюцца ўрадавымі пастановамі).
Лексічныя нормы патрабуюць правільнага ўжывання слоў ва ўласцівых ім значэннях, засведчаных слоўнікамі, правільнага сэнсавага спалучэння слоў.
Марфалагічныя нормы вызначаюць ужыванне форм слоў.
Сінтаксічныя нормы вызначаюць асаблівасці спалучэнняў слоў у словазлучэннях і сказах.
Стылістычныя нормы забяспечваюць правільнае выкарыстанне моўных сродкаў у адпаведнасці са стылем маўлення, зместам, формай і мэтай паведамлення, характарам зносін.
Пунктуацыйныя нормы патрабуюць правільнай расстаноўкі знакаў прыпынку.
Фразеалагічныя нормы вызначаюць ужыванне фразеалагізмаў у маўленчай практыцы.
Словазлучэнне
Просты сказ
Праверачная работа па тэме “Працяжнік паміж дзейнікам і выказнікам”
